“Pantay na ang female at male genra dati pa.. Akala lang ng mga Maria Clara dati deprived cla.. But by doing the ‘panyo’ and the ‘pamaypay’ things..that's motivation or encouragement already with grace nga lang…”
Sabay tawa at tanong sa kaibigan ko ng confirmation, “Di ba?”
As expected, ang sabi niya sa akin, “Pero ‘di pa rin. Sakit ng ulo lang ang mga lalaking yan!” At sabay kaming natawa..nansundan ng matinding katahimikan. Binasag lang ng kaibigan ko nung ikonfirm nya, “Do I sound like a man hater?”
Mahinang tawa lang ang sagot ko, at sabay sabi ng “Oks lang yan..kasi don’t worry too much.”
At nagbuntong-hininga..eto na ang moment of truth na inaantay ko mula sa kanya, “ O broken hearted lang ako..kaya ako ganto…” Bago pa bumaha ng luha..sumegway na ako. I cut her short from delivering a speech, inunahan ko siya at ako ang nagbigay ng lecture…
“Basta tayo enjoy sa life..magmaganda sa career at sa life in general! Smile ka na..anu ka ba..You have to leave the past in the past..sabi nga ni ‘lola’ there is a reason why some people never made it in your present. So, dapat.. deadma ka na! Sayang ang mga dumaan na opportunity, if you keep turning your head back where you came from. Sabihin mu na lang sa sarili mu.. Nagmahal ka..you tried your best to make it work..Correction, you both tried..”
Napaisip ako, mali ata last words ko kasi nag-reply siya ng ganto.. “Naiiyak ako sa sinabi mo...”
So kelangan ko bawiin…,
“Alam mo thank God that He gave him to you for some time to learn and enjoy how it is to love and be loved. And since you are capable of loving naman and you are worth being loved in return..why not take a risk of learning to love again..”
“I am sorry friend, if I made you cry…”
“Pero its okay to cry. Mahirap din pilitin kung hindi ka pa ready talaga.”
“Oo nga, ang tagal tagal na nun. Parang wala pa rin akong progress.”
“Visualization remember? Hindi mu kasi ma-visualize..So try, okay?”
Smiley icon sagot siya. Pero umamin din sa huli, “Kapag may dumadating kasi, ako yung tumatakbo..”
So umamin na din ako, “Ako din. Tumatakbo ako. Sa ngayon kasi hindi ko priority dahil may ibang akong focus. At feeling ko unfair kasi sa guy, na i-entertain ko cya... So, ayokod! Kaya friend dama kita.. Naiintidihan ko na hindi ka takot sa commitment, gusto mu lang na ‘whole’ ka. At gusto natin na masabi, "you complete me." Natawa ako sa sarili ko kasi galling ung sa isang tagalong movie na kakapalabas pa lang.
“Yes! Ganyan exactly yung nararamdaman ko. Dont want to use anybody just to make me feel better.”
“Okay lang to take time to heal oneself..I think we should not fake what we feel towards another person just to feel "wanted" or "loved" or "important"..coz by doing that, you become selfish, that’s like feeding only your ego…”
“Tao ung involve, may feelings un..masama ang manloko, manggamit at manakit para lang sa sariling kapakinabangan...”
“So tru..”
“Haayyy.”
“Haayy talaga. So ano, log-off na ako. Night ka pa rin ba?”
“Okay, bukas ulit. Hindi na ako night shift. Ikaw ba?”
“Night shift pa rin. Ingat ka dyan ha.”
“Yup,ikaw din. Goodnight.”
“Nope, good morning na.”
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment